جاتون خالی . عروسی خیلی خوب بود . ازاین جهت که خانوادگی در کنارهم بودیم و خیلی فعالیت داشتیم که شامل
رقص ، جیغ ودست وهورا میشد.ازطرفی پدرم به قول خودش عمل کرده بود که این بخشش بیشتر میچسبید.
البته این شادی روهم مدیون آقای رحیمی هستم که تا اینجاش جوابمو داد و از من غافل نبود، نیست و نخواهد بود.
(رفته بودم حرم سرخاکش ، هرچی اشک جاری نشده داشتم ، جاری کردم.
خیلی دلم پربود. لطفا برای شادی همه اموات صلواتی عنایت فرمایید.)
مامانمم راست میگفت.. نه تاف زدیم نه رنگ مو... ولی خداییش تیپ زده بودیم. اونم باخلاقیت خودمون. ینی من وخآلم.
ساعت یک ونیم دو رسیدیم خونه و افتادیم تاروز بعد.دیر بلند شدیم و ناهار درست کردیم وچای خوردیم
دوباره افتادیم تاساعت سه ، ناهار خوردیم، یکم حرف زدیم اونم باموضوع عروسی چگونه گذشت!.
دیدیم نه بابا بازم خسته ایم تله پی افتادیم خوابیدیم تا موقع اذون. خاله کوچیکم هم خونه مابود و
در حینی که ماخواب بودیم از خودش و شوهرش پذیرایی کرد و مارو از خواب بلندکردو در عین حالی که
توعالم خواب و هپروت بودیم گفت ک خدا حافظ ماداریم میریم وماهم توخواب واسشون دست تکون دادیم.
فکرکنم کسالتمون هنوز برطرف نشده چون هنوز خوابمون میاد .
خالم میگه مابااین کارامون نشون دادیم که خیلی بی جنبه ایم. همونکه عروسی کم دعوت میشیم.
من فکرمیکنم چون بارهای مثبت اطرافمون بودن در اون مکان خستگی کمتر احساس میشد.
انشاءالله همیشه شادی باشه.
