همیشه باخودم فکر می کردم خوش به حال کسایی که توان مالی دارن
و میتونن به بقیه کمک کنن حالا هرجور مثه کمک مالی یا.... یاهمین افطاری خودمون
... وهمیشه غبطه میخوردم ازاینکه من نمیتونم ازاین کارابکنم .. ولی تا چند روز پیش
نظرم به این قضیه عوض شد اونم اینکه توی این ماه مبارک حتی حیوانات هم
(شامل هرگونه حیوان چه پرنده چه چرنده)به نوبه خودشون روزه دارن
چرا ماباید خودمون رو ازاین دریغ کنیم و سفره ی افطار و یا کمی ازغذامون رو بااونا تقسیم نکنیم؟!
پس بیایم باهم ازاین کار دریغ نکنیم ..شاید دعای اوناهم گره ای ازمشکلات مارو بازکنه
که قطعن همینطورهم هست.
وآخر اینکه به فکر همنوع خودمون باشیم و بدونیم که همسایه هامونم جزوی اززندگی ماهستن
